Doelgroepindicatie: ja of nee?
Open gesprek met werknemers en werkgevers over doelgroepindicatie: ja/nee?
Tijdens de vorige Pitch en Match kwam naar voren dat sommige werkzoekenden niet precies weten wat een doelgroepindicatie kan betekenenen. En dat het soms als een negatief stempel wordt ervaren, terwijl anderen er in de praktijk blij mee zijn.
Tijdens deze Pitch & Match dagen stond op woensdagmiddag een gesprek hierover op de agenda en had als doel om open met elkaar te praten om nu of later tot een werloverwogen keuze te komen om wel/niet het proces doelgroepindicatie aan te gaan.
Peter Don, aan de slag bij o.a. AWVN/De Normaalste Zaak leidde dit gesprek.Hij is ook betrokken bij het project ‘Hoofdzaak werkt’ dat zich met name richt op mensen met psychische kwetsbaarheid.
Peter Don ging live in gesprek met Bob van Daalhuizen en nog 2 panelleden met ervaringskennis waren digitaal aanwezig : Soraya Refos, adviseur Diversiteit en Inclusie bij de KNAW – Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen en klantmanager WPI bij de gemeente Amsterdam
Allereerst werd aan de digitaal aanwezige deelnemende werkzoekenden en werknemers gevraagd: “ Wil je een doelgroepindicatie ja of nee?”
De groep met “misschien” als antwoord was het grootst, gevolgd door “weet niet”.
Wat zijn redenen om NIET te kiezen voor een doelgroepindicatie?
De redenen om NIET voor een doelgroepindicatie te kiezen werden daarna gevraagd en zichtbaar in een woordwolk (zie hieronder).
Vraag: Wat zijn redenen om WEL te kiezen voor een doelgroepindicatie?
Ook de redenen om WEL te kiezen voor een doelgroepindicatie werden door de deelnemers opgesomd (zie hieronder).
Het panel ervaringsdeskundigen reageerde. Zo heeft Bob vanaf 2003 een Niet Aangeboren Hersenletsel. Hij was net afgestudeerd psycholoog en is tijdens de voorbereiding van een bokswedstrijd knock-out geraakt. Nu, na een lange periode van herstel en re-integratie, is hij bij de gemeente Amsterdam aan de slag als ondersteuner bij programma -Pak je Kans- bij Startpunt Nieuw-West. Bob inspecteert en onderhoudt appartementen waar ex-gedetineerde jongeren wonen. Zij zijn vaak onder de indruk van zijn verhaal. Zo hoopt hij iets te kunnen betekenen.
Loopbaankansen als je een doelgroepindicatie hebt?
Peter Don vroeg aan Soraya Refos welke loopbaankansen er zijn als je een doelgroepindicatie hebt. Zij geeft aan dat werkgevers het juist positief zien. Door mensen een kans te bieden en ruimte te kunnen geven zie je mensen opbloeien. ‘De motivatie van deze werknemers is enorm.’ Peter Don bevestigt dit en geeft aan dat dit ook zo naar de werkgevers wordt gecommuniceerd.
Lijstje maken van benodigdheden
Soraya adviseert dat je voor jezelf als werknemer het beste een lijstje kunt maken: ‘Wat heb ik nodig van een werkgever?’ Zij heeft dat voor zichzelf als werknemer geleerd en wil dat nu in haar coördinerende rol meegeven aan collega’s en andere werkgevers.
Openheid
En daar dan ook open over kunnen zijn, vult de klantmanager WPI aan. ‘Voordat ik iets zeg over mijn beperking kijk ik altijd eerst, of het een functie heeft om er wat over te zeggen: is het nodig of wenselijk.’
Voor Bob is het belangrijk dat hij tijdens zijn werk direct notities maakt zodat hij alles goed terug kan vinden tijdens het uitwerken van het verslag. Het is belangrijk dat zijn collega’s dat weten. Door te werken met verschillende geheugensteuntjes kan hij zijn werk goed en met plezier doen.
Zelf in de lead
De klantmanager WPI benadrukt dat het ook heel belangrijk is dat je gesteund wordt door je leidinggevende. ‘Juist doordat je open kan zijn kan je meer je zelf zijn en komen kwaliteiten beter uit de verf,’
Peter vult daar ook nog aan dat je dus zelf in de lead bent. Als mensen je iets vragen zoals ‘Welke medicijnen gebruik je?’ Dan is dit iets waar je dus geen antwoord op hoeft te geven natuurlijk. Dat bepaal je zelf.
Nog meer ervaringsverhalen in de breakout rooms
In 1 van de breakout rooms vertelt Charlotte dat ze steeds korte banen zoekt, omdat ze niet weet wat ze op langere termijn kan bieden. Misschien biedt een doelgroepindicatie rust, zodat op eenzelfde werkplek rekening gehouden kan worden met haar mindere periodes.
Danique is jobcoach en het aanvragen van een doelgroepindicatie heeft niet altijd haar voorkeur. Als je in een traject zit met iemand waarbij je na een moeilijke periode weer in een stijgende lijn zit, dan legt het aanvragen van een indicatie volgens haar te veel de nadruk op de beperking.
Robin geeft aan dat hij vanuit persoonlijke ervaring zelf vaak een schuldgevoel had. Dat hij het moeilijk vond om zijn grenzen aan te geven. Robin voegt toe: ‘maar ik merk dat ik er nu opener in ben en dat ik nu beter accepteer wat ik heb en ik weet ook dat bijna alle mensen wel wat hebben. Ik maak nu gebruik van de indicatie en dat is helemaal okay.’
Doelgroepregister: niet voor het leven
Het idee van en een sticker op je voorhoofd en de angst onder je niveau te moeten werken werden voornamelijk genoemd als de nadelen die de indicatie met zich mee kan brengen. Peter Don geeft aan dat je de indicatie niet voor het leven hebt. Debby Kamstra bevestigt dit. ‘Sommige mensen beginnen met doelgroepregister en veranderen daarna. Ook andersom komt het voor’, geeft ze aan.
Als afsluiting werd nog een laatste keer de poll gehouden:
Doelgroepindicatie: ja/nee?
50% zegt nu: Ja. Misschien nog steeds 50%.
het antwoord “weet niet” bleef leeg. In ieder geval is er iets meer duidelijkheid voor de deelnemers, maar een nog veel belangrijker doel is behaald. Dankzij de openheid van de deelnemers en het panel werden er inspirerende gesprekken gevoerd over een regeling die door de een ervaren wordt als een stigma en voor een ander als een bonus. Maar duidelijk werd dat ieder voor zich zijn eigen keuzes moet kunnen maken.
Heb je zelf vragen als werknemer of werkgever? Neem gerust contact met ons voor meer informatie.